Spelend met zijn zoon Coen (8) aan de rand van het Leekstermeer genoot hij ook zelf. ,,De rust is hier zo zalig. Er is helemaal geen haast.” Een extra reden voor hem niet al te happig op de warme weerberichten te reageren is naar zijn zeggen dat de bronnen van de oosterburen betrouwbaarder zijn die uit eigen land.

Samen met zijn vrouw Nienke Ensing, dochter Emma en zoon Coen heeft hij de omgeving als kampeerder vorig jaar goed leren kennen. ,,De sfeer is hier echt relaxed en we mogen graag zeilen en surfen.” Elk heeft zijn of haar voorkeur: Coen voor de Optimist, Emma voor de Pico en moeders voor de surfplank. ,,Kinderen moeten zichzelf ontdekken en dat kan hier.” Het toeval wil dat André indirect de sfeer al kende, doordat zijn schoonouders vanouds uit Leek afkomstig zijn. Terwijl hij met zoonlief zand en water van elkaar scheidde, stapte luttele meters verderop een viertal in de boot voor een vaartocht. ,,Even een middagje er tussenuit met z’n vieren”, vertelde Marlissa de Jong (23) uit Leek. ,,Ik moet nog twee weken werken, voordat de vakantie echt aanbreekt.” Ook als zorgmedewerker wilde ze niet vooruitlopen op de berichten over een beklemmende hitteperiode. ,,We laten de warmte mooi op ons afkomen.”

Internationaal

Dezer dagen kan het water voor velen als een magneet werken, maar zondag kon de familie Van Esch uit Leek al varend in alle rust het Leekstermeer verkennen. Het werd zo een bijzonder welkom voor de aanverwante familie Postma uit het Oostenrijkse Seekirchen am Wallersee. ,,Er zijn in heel Oostenrijk vier Postma’s”, zo onthulde Johan Postma wiens vrouw Andrea een zuster is van Tina als vrouw van Monte van Esch. Samen met hun kinderen Anna en David Postma maken ze het kwartet in Oostenrijk compleet dat hier vergezeld werd van Lisette en Judith van Esch: de kinderen van Monte en Tina. ,,We zien elkaar gemiddeld zo’n twee keer per jaar. Dan is een middagje varen heerlijk om herinneringen op te halen.” Ze hadden liever een fluisterboot gehad om de beleving een dimensie extra te geven, maar de voortstuwing met een aanhangmotor beviel ook. ,,We kunnen tenminste samen in de boot.” De Oostenrijkers genoten hier van twee weken vakantie: een weekje in de camper bij Renesse en een week bij Blauwverlaat onder Buitenpost met tussendoor een dagje Leek.

Lustrum surfclub

Ondertussen leerde een groep beginnende surfers vanuit het Water Adventure Camp de eerste beginselen van de surfsport. ,,De rechter voet naast de mast, met de grote teen naar het poppetje.” Geleidelijk lieten ze de surfplanken in het water glijden om zich volgens opdracht lopend, zwemmend of lichtjes surfend een weg te banen naar een eerste schuine paal. Hoe de surfvreugde kan uitmonden in een clubsfeer weet Bas Lammers als geen ander. Vijf jaar geleden richtte hij de Surfing Young Talents als surfclub Leekstermeer op. ,,Dit jaar vieren we ons eerste lustrum. We hebben elk jaar een zomerkamp en dat moet dit jaar dus wel iets speciaals worden”, zo gaf hij nazittend op het terras aan de waterkant aan. Leidend voor hem is in 2014 de basiscursus Surfen bij de familie Cnossen als recreatie-onderneming geweest. ,,Na een Cnossen-week vraag je je af: hoe nu verder?” Inmiddels hebben zo’n 35 basiscursisten vanaf acht jaar en ouder zich verenigd in de Surfclub Leekstermeer. Vanaf april tot en met eind september onderhouden ze de sport in twee groepen met onder meer proeflessen: ’s ochtends voor de beginners en ’s middags voor de gevorderden. Per voltooide opdracht kunnen ze onder leiding van Lammers als instructeur staps- en trapsgewijs doorgroeien naar een hoger niveau met bij voortduring certificaten als beloning en erkenning van hun prestaties. ,,Zo kom je samen verder.”

Vissen

Naast de wereld boven of op het water wilden enkele jongeren zondag ook aan de weet komen wat er in het water leeft. Samen gooiden Hendrik (7) en Pieter Brands (9) met Rick Bezeman (9) uit Bunne een hengeltje uit. ,,Het zijn meestal voorntjes of stekelbaarsjes”, zo gaf Pieter aan over hun vangsten. Het vissen wilde Rick de komende tijd afwisselen met zeilen en Pieter met surfen, maar de jonge Hendrik liet zich niet overtuigen. ,,Op een trekker rijden, is veel leuker.” De gedachte ebde snel weg bij het in beweging komen van de dobber. ,,Een oefening in geduld is hier echt wel wat waard”, zo concludeerde een meelevende moeder.

Jelle Raap